Mobiliteitsoplossing in de maak? Regering kiest voor 2 sporen

Op 15 maart 2018 heeft de Kamer het “Wetsontwerp betreffende de invoering van een mobiliteitsvergoeding” goedgekeurd. Dit voorstel van de federale regering maakt het mogelijk om een bestaande bedrijfswagen in te ruilen voor een geldsom. De werknemer moet deze geldsom gebruiken om zijn verplaatsingen, met inbegrip van zijn woon-werkverkeer, te financieren.

Enkel werknemers die over een bedrijfswagen beschikken, komen voor de maatregel in aanmerking. Om misbruiken te voorkomen, is een voorwaarde ingeschreven die bepaalt dat de ingeruilde bedrijfswagen al voldoende lang in gebruik moet zijn geweest:

• de werkgever moet gedurende een ononderbroken periode van (minstens) 36 maanden een systeem van bedrijfswagens hebben gehad, vooraleer hij ervoor kan kiezen om een mobiliteitsvergoeding in te voeren in zijn onderneming;
• de werknemer kan slechts een aanvraag voor een mobiliteitsvergoeding indienen indien hij in de 36 maanden voorafgaand aan zijn aanvraag gedurende minstens 12 opeenvolgende maanden ononderbroken over een bedrijfswagen heeft beschikt. Bovendien moet hij op het moment van zijn aanvraag minstens 3 maanden ononderbroken over een bedrijfswagen beschikken.

Het bedrag van de mobiliteitsvergoeding wordt forfaitair vastgesteld op basis van de cataloguswaarde van het ingeruilde voertuig (20% van de cataloguswaarde x 6/7e). Werknemers van wie de werkgever ook de brandstofkosten van de bedrijfswagen ten laste nam, hebben recht op een hogere mobiliteitsvergoeding (24% van de cataloguswaarde x 6/7e).

Het belastbaar voordeel voor de mobiliteitsvergoeding werd vastgelegd op 4% van de cataloguswaarde van de ingeruilde firmawagen x 6/7e. De werkgever betaalt bovenop de mobiliteitsvergoeding nog een solidariteitsbijdrage aan de RSZ. Deze bijdrage is eveneens gebaseerd op de gegevens van de ingeruilde firmawagen.

De mobiliteitsvergoeding of “cash-for-cars”-regeling mag niet verward worden met de vervanging van een bedrijfswagen door een mobiliteitsbudget. Dit mobiliteitsbudget is het resultaat van een voorstel van de sociale partners vertegenwoordigd in de Nationale Arbeidsraad. Zij vonden dat de mobiliteitsvergoeding van de regering onvoldoende tegemoet kwam aan de nood aan duurzame mobiliteitsoplossingen.

De Ministerraad heeft op vrijdag 16 maart een princiepsakkoord gesloten voor de invoering van een mobiliteitsbudget, naast de regeling van de mobiliteitsvergoeding. Over de inhoud van dit akkoord zijn nog maar enkele grote lijnen gekend. Deze moeten nu geconcretiseerd worden in een wettekst.