In de media werd recent veel gesproken over het IPA en de loonnorm. Maar wat is dat nu precies en heeft dit gevolgen voor u persoonlijk of voor u als werkgever? Acerta legt het u uit in begrijpelijke taal en schetst wat dit concreet voor u betekent aan de hand van een aantal nieuwsberichten. Houd dus zeker onze website in de gaten.
Een IPA!? Wat is dat?
IPA is de afkorting van Interprofessioneel Akkoord. Het gaat om een tweejaarlijks akkoord tussen de sociale partners. De sociale partners zijn degenen die de werkgevers en de werknemers vertegenwoordigen en afspraken maken over de lonen en arbeidsvoorwaarden in de privésector. De belangrijkste vertegenwoordigers van alle partijen zijn verzameld in de Groep van 10.
Deze Interprofessionele akkoorden, gesloten door de Groep van 10 in de NAR (Nationale Arbeidsraad), worden al gemaakt sinds de jaren ’60. De afspraken worden dan verder uitgewerkt in cao’s of wetgeving. Het IPA zelf heeft namelijk geen rechtstreekse werking. Slagen de sociale partners er niet in een IPA te sluiten, zoals bijvoorbeeld in 2005 het geval was, dan ligt de bal in het kamp van de regering.
Het Interprofessioneel akkoord dat nu gesloten werd, legt de krijtlijnen vast voor de besprekingen die gedurende de periode 2017-2018 zullen gevoerd worden door de sociale partners. Het IPA legt de loonnorm vast. Daarnaast bevat het IPA eveneens afspraken omtrent sociale uitkeringen, de verlenging van een aantal maatregelen zoals bijvoorbeeld kadercao’s voor SWT (brugpensioen), landingsbanen enz. Verder zal men zich ook buigen over een aantal maatschappelijke uitdagingen.
Hierna en in volgende nieuwsberichten lichten wij u alle aspecten van het IPA toe in begrijpelijke taal.
De loonnorm
In de Belgische sectoren wordt onderhandeld over minimumlonen. Deze moeten alleszins gerespecteerd worden door de ondernemingen die er actief zijn. Ze mogen natuurlijk ook hogere lonen toekennen. Maar hierbij moeten ze de loonkost in de gaten houden. Deze ligt in België immers nog altijd een goede 10 procent hoger dan tegenover onze buurlanden, Duitsland, Nederland en Frankrijk.
Daarom wordt vastgelegd hoeveel de Belgische loonkost maximaal mag stijgen gedurende een periode van twee jaar. Het gaat om een maximale beschikbare marge, wat wil zeggen dat de sectoren en werkgevers deze verplicht moeten naleven, maar ook dat ze deze niet volledig hoeven in te vullen. In het IPA voor 2017-2018 werd een maximale loonmarge van 1,1 procent vastgelegd.
Welvaartvastheid sociale uitkeringen en sociale bijstand
De groep van 10 spraken zich ook uit over de besteding van de welvaartsenveloppe. Deze enveloppe zal vooral gebruikt worden om de armoede te bestrijden. De manier om dit te verwezenlijken, is onder meer de verhoging van de minimale uitkeringen. Denk hierbij aan pensioenen, ziekte- en invaliditeit, werkloosheid. Daarbij zal het deel van de enveloppe dat aan werkloosheid wordt besteed, vooral toegewezen worden aan werkende alleenstaande ouders.