De vakbonden organiseren op 22 mei een nationale actiedag. Zij uiten hiermee hun ongenoegen tegen ‘praktijken van sociale dumping en de zware aanvallen op stakingsrecht’.
Werknemers hebben het recht om deel te nemen aan deze acties. Afwezigheid om deel te nemen aan die acties doet niet besluiten tot een ongerechtvaardigde afwezigheid. Evenmin is deelname aan deze acties op zich een grond voor ontslag om dringende reden.
Een arbeidsovereenkomst uitvoeren betekent dat een werknemer werkt en zijn werkgever daarvoor het loon betaalt. Het feit dat werknemers staken en daardoor niet werken, heeft als gevolg dat je als werkgever voor die dag geen loon verschuldigd bent.
Werkwillige werknemers zullen naar hun arbeidsplaats komen en ontvangen voor hun prestaties hun normale loon. Zijn zij te laat op het werk, of geraken zij er niet, dan zouden zij het loon voor die dag krijgen, als de reden van de vertraging overkomen is op de weg naar het werk en onafhankelijk is van hun wil. Een plotse gebeurtenis op weg naar het werk, kan zorgen voor vertraging maar de vakbondsacties voldoen niet aan deze voorwaarde. Deze acties zijn aangekondigd en van de werknemer mag verwacht worden dat hij behoorlijke inspanningen doet om tijdig op het werk aan te komen.
Kunnen, eens op het werk aangekomen, de werknemers het werk niet beginnen of niet verder zetten door een staking, dan is er geen gewaarborgd dagloon verschuldigd. Als werkgever moet je het loon in zo een situatie niet aanvullen tot het normale dagloon. De werknemer die voor die dag een vergoeding wil krijgen, zal zich moeten wenden tot de RVA.
Waar het mogelijk is, kan thuiswerk een alternatief zijn.